در یک جمله مختصر و موجز: به معنای واقعی کلمه «تئاتر» دیدم
حضور جناب آقای استاد اکبر زنجانپور در بین تماشاگران، لذت دیدن این نمایش رو مکرر و قند فزاینده کرد
با آرزوی بهترینها برای عوامل این نمایش و تماشای کارهایی بیشتر از این دست پرمغز و دلنشین

بازی سرکار خانم عبدالرزاقی فوق‌العاده و کم نظیر بود، چقدر تمیز و عالی و پرقدرت چندین کاراکتر متفاوت رو نقش آفرینی کردند، لذت بخش و دوست داشتنی.
بیش از متن و داستان، مجذوب بازی ایشون شدم، راستش اونقدر بی نقص و حرفه ای بازی کردند که میتونم بگم چندین سال هست که بازی، هیچ‌ بازیگری در تئاتر ایران،اینقدر منو به وجد و سر ذوق نیاورده بود.
با آرزوی بهترین ها برای ایشون🌹
بقیه کار هم خوب و دلنشین و شوخی های جالب و تامل برانگیز
و در آخر آرزوی سلامتی و بهبودی برای جناب آقای ژوله🙏

رسالت هنر، آگاهی و بیداری است، این کار به معنای واقعی کلمه، پیامبر آگاهی بود. نوحه گر، نغمه سرا، گزنده و در نهایت، بیدارباش به هر آنکس که در اردوگاه نفس خویشتن اسیر است
نیشگون محکمی بود بر آنچه مدتهاست در زیر خروارها انفعال و بی تفاوتی پنهانش کردم، انگار که نیست! ولی هست... تا وقتی که همه با هم بگریزیم به سمت آفتاب و نور
زنده باد امید

آفرین جان آفرین پاک را
آنکه جان بخشید و ایمان خاک را
و
آفرین بر شمایانی که این کار را در این روزگار تلختر از زهر، با جسارت و آگاهی تمام، مقتدرانه بر روی صحنه بردید، دست مریزاد

وطن پرنده ی پر در خون...

نقل به مضمون میکنم؛ میگن وودی آلن که بارها و بارها نامزد دریافت جایزه اسکار شده، هیچوقت در اون مراسم شرکت نکرده و یکی از علل عدم حضورش رو اینطور بیان کرده که یه کارگردان یا نویسنده، حرف و منظورش رو در فیلم یا فیلمنامه اش بیان میکنه و نیازی به توضیحات بعد از اکران فیلمش نداره،
دلم میخواد در مورد کار عمیق و واقعا خوب «تنهایی و تن هایی وطن هایی» یه جمله بگم و اونم اینکه امشب تئاتر دیدم، آخیش
بالاخره بعد از مدت ها که تقریباً میشه گفت خزعبل دیدم به جای تئاتر!

حرف زیاده ای نیست چون هرچی بگم از جذابیت کار کم کردم
دم همگی گرم

وطن پا تا به سر خون...

با سلام و احترام خدمت همه مخاطبان تیوال و عزیزان تیم «دشمن خدا»
والا با تجربه ای که تو انتخاب کارها برای تماشا، از بین نظرات کاربران سایت تیوال داشتم، باید بگم بهتره هیچوقت دیگه بر اساس نظرات بقیه یا حتی امتیاز نمایش ها، کاری رو برای تماشا انتخاب نکنید چون ممکن است با یک ذهنیت دیگه ای برید داخل سالن و با صورت افتاده و ذوقی که کور شده از سالن بیاید بیرون!
نمیفهمم چرا انقدر نمایشها و اجراها و داستانها و ...‌ ضعیف و آبدوغ خیاری و دم دستی و در حد پروژه های دانشجویی که از خیابون انقلاب دم هر دکه ای میفروشن سه تا صدتومن!!! شده!!!
وقت میذاری، با وسواس یه کار رو انتخاب میکنی، هزینه میکنی، تو ترافیک سگ‌ مصب تهران خودتو به محل نمایش میرسونی، جای پارکم که هچ! اونوقت یک ساعت و‌خورده ای به تماشای بازیهای ضعیف و پر از اشکال و تپق و بی حوصله بازیگرایی میشینی که حتی خودشونم اعتقادی به کاری که دارن ارائه میدن ندارن!
اگه گفتید از آوردن فرزند زیر ۷ سال خودداری کنید، چرا کاری که داخلش از کودکان برای اجرا استفاده شده، شوخی مثبت ۱۸ میکنی؟! چرا فکر میکنید مخاطب بافهم تئاتر رو با چهارتا شوخی جنسی پیش پاافتاده باید بخندونید؟! اگه میخواستیم با اون مدل شوخی ها بخندیم میرفتیم تئاترهای خیابون دماوند رو انتخاب میکردیم که اتفاقا هم هزینه پز و افاده های روشن فکری بعضی هارو ندارند و هم اتفاقا به شدت خنده دار و جالب و هجوند و نیازی به پرطمطراق نشون دادن کارهای اجراییشون ندارن تا مخاطب تئاتر هنرمندانه و دغدغه مند رو بکشونن پای نمایش کارهای ضعیف و بعضا به شدت هجو و بی معنی!
مخلص کلام! توقعم از نمایش به هیچ وجه ... دیدن ادامه ›› برآورده نشد، سه ستاره دادم برای خسته نباشید هرچند معتقدم این سطح از اجرای ضعیف نهایتا هرکدوم از بازیگرا فقط یه دور از متن خوندنو از فرداش اومدن رو صحنه!
نه عزیزان، این که من میبینم تو سالنهای اجرا اسمش هنر نیست به طور حتم، شاید بهتر باشه برای کاری که دارید انجام میدید یه اسم دیگری به غیر از تئاتر انتخاب کنید و به مخاطبان جدید ارائه بدید
جای بسی تأسف از اساتیدی که تو این عرصه زحمت کشیدند و امروز کورسویی از اون همه رنج و زحمت و صلابت برای یک اجرای استخوان دار وجود ندارد.
عزت همگی زیاد
به امید روزهای بهتر