برای بامداد افشار

هنوز هنر آهنگسازی و صداسازی شما از تئاتر دیابولیک تو ذهن من باقی مونده

فکر کنم مفهوم هنر همین باشه

برگ برنده ی یاغی هم نه محمد کارته،نه طلا مطلا،نه حتی چشمهای پارسا..
شمایید

اینکه یکی یا چند نفر از عضای گروه نمایش به نظرات مربوط به اجراشون تو دیوار تیوال ، ری اکت نشون میده ، خیلی حرکت جذاب و قابل احترامیه
.
.
بیش باد
.
.

تیوال عزیز!

خوردن خوراکی، صدای شات دوربین عکاسان، صحبت کردن با دیگران حین اجرای نمایش، ورود تماشگر بعد از شروع نمایش، کیفیت پایین صندلی یا تشکچه های ظرفیت اضافی و محل قرارگیری اونها، دست زدن و تشویق کردن وسط اجرا،روشن بودن گوشی و نور صفحه گوشی ، صدای زنگ و نوتیفکیشنهای گوشی، صدای اذان روی گوشی ها وسط اجرا، تاخیر در تایم اجرا و...

اینها تماما مسائلی هست که طی این سالها بارهاو بارها باعث رنجش و بر هم خوردن تمرکز تیم اجرایی و تماشاگران شده

به نظر من رسانه ی شما میتونه گامی در جهت رفع این نواقص برداره و باعث ارتقای فرهنگ تماشاچی بودن بشه..

مثلا :

ساختن کلیپ های کوتاهی ... دیدن ادامه ›› که همین مسائل رو به تصویر بکشه و نشون بده که چقدر هر کدوم از این مسائل هنگام اجرا ، برای تیم اجرایی و سایر تماشاچی ها اذیت کننده ست
یا

هنگام خرید بلیط و قبل از قطعی شدن خربد توسط خریدار، نوشته ای بزرگ رو صفحه نمایش بیاد و این مسائل رو متذکر بشه

یا

قبل از اجرا تو سالن انتظار تماشاخونه ها ، افرادی باشن که این مسائل رو توضیح بدن برای تماشاچی ها

میدونم تو بعضی تماشاخونه ها این تذکرات داده میشه اما با توجه به تکرار همیشگی این مسائل شاید باید با سبکی جدیدتر ،این مسائل رو فرهنگ سازی کرد ، حلشون کرد و تحویل به نسلهای بعدی داد

اون لحظه که love is blindness پخش شد

تو تئاتر مستقل

ردیف ۲، وسط
.
.
.
.

دوستان عزیز تو اجراهای روی صحنه ، تماشای کدوم نمایش رو پیشنهاد میکنید؟
(در نظر داشته باشید منظورم از نمایش چیزی در حد و استاندارد کارهای مساوات، برهمنی،پیروزفره)
.
.
.

اینکه دلم میخواد اینجا بیام و بلیط تئاتر " زندگی در تئاتر " رو بخرم ، طبیعیه؟
.
.
.

سالن مجازی..
..
.
.

دلم برای سالن انتظار تماشاخانه ی ایرانشهر تو یه بعد از ظهر تابستونی تنگ شده
.
.
کاش شرایط و پیشرفت تکنولوژی ، زیبایی های زندگی رو از ما نگیره
.
.
.

(پ ن : فیلم تیاتر هرگز جای تماشای نفس به نفس رو نمیگیره)

: Nick Cave
.
.

On the last day I took her where the wild roses grow
She lay on the bank, the wind light as a thief
And I kissed her goodbye, said, "All beauty must die"
And lent down and planted a rose between her teeth
.
.
(صدای نیک کیو..)