نمایش خوبی بود و بازیگرای خیلی خوبی هم داشت.
احساس غمی که از این نمایش گرفتم رو خیلی دوس داشتم.

۷ از ۱۰

نمایش خوبی بود و لذت بردم ازش. نویسندگی نمایشنامش خیلی قوی و جسور و خلاق بود. روایت موازی از سه نسل توی مدیوم تئاتر کار راحتی نیست و میتونه سرسام اور باشه واسه مخاطب ولی این نمایش از پس اجرای این ایده سخت بر اومد و موفق بود. مسئله افسردگی و خودکشی و تنهایی وجودی به خوبی توی اثر بهش پرداخته شده بود. چند بازیگر زن خیلی خوب داشت این نمایش و از کشفشون خیلی خوشحالم و مشتاق دیدن کارای بعدیشونم حالا. پایان خوبی هم داشت داستانش.
اینکه میتونستم تغییر دکور و لباسای بازیگرا رو تو صحنه های مختلف رو جلوی چشمم ببینم خیلی واسم جالب بود و چیزی بود که واسه اولین بار اینطوری تجربش میکردم.
در کل نمایش قوی و منحصر به فردی بود که من لنگشو توی تئاترای مختلف ندیده بودم و قشنگ ادم رو به فکر فرو میبرد و احساسات رو درگیر میکرد و از مسئله زن و زنانگی هم خوب توی نمایشش استفاده کرده بود. اگه میشد تفاوتای زمانی رو توی میزانسن و لباسا و ادما دید هم خیلی بهتر میشد ولی خب فقط به ۳ عدد کفایت کرده بود این نمایش!
توی نقد و بررسی بعد از نمایش هم نکات جالبی گفته شد ولی خیلی به خود خود نمایش پرداخته نشد توی اون نیم ساعت اولی که من توش بودم (به خاطر تاخیر نیم ساعته شروع نمایش نتونستم تو ادامه جلسه نقد و بررسی حضور داشته باشم).
نمرم به این نمایش: ۷ از ۱۰: خوب

نمایش خوب و راضی کننده و لذت بخشی بود. بازیگرا هم خوب بودن. بهترین بخش نمایش واسم مونولوگ شخصیت پیام بود.

۷.۵ از ۱۰

نمایش خوب و راضی کننده ای بود. داستان و روایت جالب و جذابی داشت. صابر ابر عالی بود. الهام کردا خیلی خوب بود. اون دکتره هم خوب بازی کرد. موسیقی خیلی خوبی داشت توش. صحنه متحرک و خلاق و جالبی هم داشت. نمایش تا حدی سمبلیک بود. نویسندگیش میتونست انسجام بیشتری داشته باشه که نداشت. بین صحنه ها هم گسستای پر نشده ای بود که بعد از اخرین صحنه صابر ابر، این خیلی به چشم میومد و نهایتا هم به اون مدل پایان نامشخصی رسید که من دوسش نداشتم. در کل از اون نمایشایی بود که فهم بیشترش نیاز به تمرکز بالایی داشت‌.
نمرم به نمایش: ۷ از ۱۰: خوب

نمایش تقریبا خوب و راضی کننده ای بود. کاظم سیاحی با اختلاف فراوان بهترین بازیگر نمایش بود و کلی باهاش خندیدم و اگه اون نبود، نمایش واقعا ضعیفی میشد. ای کاش تو کل نمایش بودش. بعدش الناز حبیبی هم خیلی خوب بازی کرد و با ورود اون بعد از شروع ضعیف نمایش بود که موتور نمایش روشن شد. یه پلات توییست جالب هم داشت که اونم نقطه عطف دیگه ای توی نمایش بود.
نمرم به نمایش: ۶.۷ از ۱۰

"بدبختا به هم پناه میبرن."

نمایش خیلی خوب و عمیق و متفاوت و خلاقی بود. بازیگراش عالی بودن و داستانشم جذاب بود و پر از دیالوگای جالب بود. کلا نویسندگی قوی و پیچیده ای پشتش بود‌‌. از اون نمایشایی بود که میشه دوباره دیدش و بیشتر و بیشتر ازش فهمید و لذت برد. دکور صحنه چرخانش هم جالب بود. پایانشم دوس داشتم.
یکی از بهترین نمایشایی بود که دیدم. دم همه عوامل این نمایش گرم.

نمرم به نمایش: ۸.۵ از ۱۰

نزدیتکرین مترو به مجموعه تئاتر لبخند کجاست؟

روزای جدید کی باز میشن؟

فقط از دو چیز این نمایش لذت بردم:
بازیگر زنش که دوس داشتنی بود
و
اهنگای قشنگی که پخش شد. پخش یه اهنگ از Asaf Avidan که عاشقشم خیلی جالب بود روی اون صحنه از نمایش!
بازیگر مردش اصلا خوب نبود و اجرای اگزجره و لحن و صداشو اصلا دوس نداشتم.
پایانشم خوب نبود و دوسش نداشتم.
ای کاش موقع اقتباس از اثار مهم نویسنده های بزرگ و ایرانی کردنشون، گند نزنیم بهشون!
مکان داستان واسم خیلی مشخص نبود! توضیح خوبی واسه چرایی وضعیت کاراکترا نبود! کاراکترا اصلا خوب ساخته نشده بودن! حین شنیدن دیالوگا با خودم ... دیدن ادامه ›› میگفتم که اینا چرا دارن اینارو میگن؟ چرا اینشکلی؟ چرا دارن اینطوری حرکت و رفتار میکنن؟ جواب خوبی پیدا نکردم واسشون!
نور زرد اون لامپها توی صحنه تاریک واقعا اذیت کننده بود واسم!
در نهایت داستان جذابی در نیومد از نمایش و روایتش هم اصلا انسجام خوبی نداشت! از تئاترای پر از اگزجره نامناسب و بلند بلند دیالوگ گفتنای بیجا اصلا خوشم نمیاد و حتی گاهی باعث نفرتم میشه و این نمایش متاسفانه خیلی جاها این شکلی بود و خیلی جاها واسم بی معنا میشد!
از این نمایش ضعیف اصلا راضی نبودم!
نمرم به این نمایش: حداکثر ۴ از ۱۰

این نمایش جالب بازیگرا و طراحی لباس خیلی خوبی داشت و این بهترین چیزش بود. از بین بازیگرا کسی که نقش وکیل رو با اون لباس خاص و قرمرش بازی میکرد رو خیلی بیشتر دوس داشتم و بعدشم بازیگر نقش مونرو رو خیلی دوس داشتم. این دو نفر عالی بودن!
با بعضی صحنه هاش خیلی خندیدم و خیلی حال داد بهم!
ارتباط بین صحنه های مختلف نمایش که پشت هم عوض میشد رو نفهمیدم و این باعث میشه بگم داستان و نوع روایتش واقعا انسجام خوبی نداشت و حتی جاهای متعددی واسم بی معنی و مسخره بود!
پایانشم دوست نداشتم!
ولی در کل نمایش متوسط به بالایی بود که نهایتا به جایی نرسید که بگم نمایش خوبی بود اما ارزش دیدن داشت و از دیدنش راضی ام به خاطر نکته های مثبتی که ازش گفتم و لذتی که از نمایش بردم.
نمرم به نمایش: ۶.۵ از ۱۰

نمایش لذت بخشی بود و بازیگرای خوب و داستان جذاب و خوبی داشت و موقیعتهای جالبی رو توی کلاس خلق کرد و پایان بندی خوبی هم داشت.
نمرم به نمایش: ۷ از ۱۰

تخفیف دانشجوییش کد نداره؟
روزای جدید کی باز میشن؟

نمایش خیلی بدی بود و شد دومین تئاتر افتضاحی که تا حالا دیدم!
بهترین نکته مثبتش بازیگری مرضیه صدرایی بود که به خاطر همونم به دیدنش اومدم.
نمرم به نمایش: ۳ از ۱۰

روزای جدید کی باز میشن؟